Słownik polsko-niemiecki. 2014.
jednać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, jednaćam, jednaća, jednaćają, jednaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przekonywać otoczenie do swoich poglądów albo postawy życiowej w określonym celu; pozyskiwać sobie kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
jednać — ndk I, jednaćam, jednaćasz, jednaćają, jednaćaj, jednaćał, jednaćany 1. książk. «usposabiać kogoś do siebie przychylnie, zapewniać sobie czyjeś względy; pozyskiwać, zjednywać» Jednać sobie popleczników, zwolenników, popularność, przychylność,… … Słownik języka polskiego
jednać się – pojednać się z Bogiem — {{/stl 13}}{{stl 33}} podniośle: spowiadać się :{{/stl 33}}{{stl 10}}Pojednał się z Bogiem dopiero w obliczu śmierci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego
hołubić — ndk VIa, hołubićbię, hołubićbisz, hołubićłub, hołubićbił, hołubićbiony 1. pot. «pieścić, tulić; otaczać troskliwą, serdeczną opieką, troskliwie wychowywać» Hołubić dziecko, wnuczęta. 2. pot. «jednać sobie kogoś, wabić, zachęcać, przyciągać»… … Słownik języka polskiego
jednanie — ↨ jednanie się n I rzecz. od jednać (się) … Słownik języka polskiego
jednoti — ×jednoti, oja, ojo (l. jednać) tr. K, Q72 1. N vienyti, taikinti. 2. glostyti (ką), gerintis prie ko: Jis kaip šuo: kol jednoji, tol nekanda Vl. Aš jį nejednosiu per visą amžių kaip mažą vaiką Vl. 3. Nj šerti, liuobti (gyvulius). jednoti; … Dictionary of the Lithuanian Language
Bóg — II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, C. Bogu, W. Boże, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w religiach monoteistycznych: niewidzialna, wieczna, wszechmogąca, niczym nieograniczona, istniejąca sama z siebie istota nadprzyrodzona, będąca przedmiotem kultu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, godzićdzę, godzićdzi, gódź, godzićdzony {{/stl 8}}– pogodzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} doprowadzać do zgody; jednać : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godzić się – pogodzić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dochodzić do zgody, porozumienia z kimś; jednać się z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Godzić się z przyjacielem po kłótni. Pogodzili się wreszcie po dziesięciu latach. {{/stl 10}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oczarowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, oczarowywaćowuję, oczarowywaćowuje, oczarowywaćany {{/stl 8}}– oczarować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, oczarowywaćruję, oczarowywaćruje, oczarowywaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać u kogoś uczucie zafascynowania,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
